Iga Świątek w akcji, kapitan kadry w mocnych słowach. “Zabijemy te rozgrywki”
Uważam, że Iga Świątek cały czas chce grać w tej reprezentacji, jest to dla niej ważne. Nie za każdym razem uda się to dokonać i mam tego świadomość przy jej częstotliwości gier i napiętym kalendarzu. Jednak gdy pojawiają się sprzyjające okoliczności, to stara się je wykorzystać, za co jesteśmy jej wdzięczni – mówi w rozmowie z Interią Dawid Celt, kapitan polskiej drużyny na rozpoczynający się dzisiaj w Arenie Gorzów turniej kwalifikacyjny Billie Jean King Cup.
Artur Gac, Interia: W talii twojej drużyny jest Iga Świątek, co jest absolutnie kluczowe, natomiast trudno mówić o pełnym komforcie zestawienia kadry. W idealnych warunkach podczas Billie Jean King Cup w Gorzowie zapewne byłyby też inne zawodniczki?
Dawid Celt, kapitan reprezentacji Polski: – Na pewno nie ma dwóch Magd, Linette i Fręch, czyli drugiej i trzeciej najwyżej sklasyfikowanej polskiej tenisistki. Bardzo cieszę się, że jest Iga. Wiadomo, że to jest jedna z najlepszych zawodniczek na świecie i każdy kapitan chciałby mieć taką postać w swoim zespole. Raduję się, że jest z nami, bo wiem, iż nie jest to możliwe za każdym razem. Tutaj szereg sprzyjających okoliczności spowodował, że mamy Igę w naszych szeregach. Są także Kasia Kawa i Linda Klimovicova, która będzie debiutować w reprezentacji. Ma ogromny potencjał i mam nadzieję, że w przyszłości sporo da tej drużynie. Któryś raz jest z nami również Martyna Kubka, która świetnie odnajduje w roli deblistki, a także potrafi wejść i dać dobry trening, co też jest ważne w drużynie. Każdy ma jakąś rolę do spełnienia, tak że cieszę się z tego, co mam. Termin jest bardzo niewygodny, ciężko jest przekonać zawodniczki do gry w reprezentacji, więc po prostu będziemy szyć z tego, co mamy.
Z jednej strony mówimy po prostu o sile zespołów i komforcie dla was-kapitanów, ale przecież powinno chodzić też o to, by budować tenisowy produkt, jakim jest ten turniej i te rozgrywki.
– Przede wszystkim chodzi o budowanie prestiżu rozgrywek drużynowych, o tym mówię od dawna. Tu musi się coś zmienić, musi być więcej współpracy na linii ITF i WTA, bo w końcu zabijemy te drużynowe rozgrywki, naprawdę! Przekonać w listopadzie 32-33-letnią tenisistkę, która kończy sezon w połowie października do tego, żeby w połowie listopada zagrała mecz w reprezentacji, jest piekielnie ciężko. Myślę, że z tym problemem zmagają się wszyscy kapitanowi, jeżeli chodzi o drużyny narodowe, a nie tylko ja. Co robić? Trenować, czy nie trenować? Jeszcze grać turnieje? Jak się utrzymać w formie do listopada? Kiedy mieć wakacje? Skracać okres przygotowawczy?
Mnożysz pytania, sypiąc nimi jak z rękawa.
– Jest to bardzo, bardzo trudne i uważam, że pierwszym krokiem do tego, żeby było lepiej, jest zmiana terminu finałów. Tegoroczny finał w Chinach już był pierwszym krokiem, natomiast play-off też moim zdaniem nie powinien być rozgrywany w listopadzie, bo za chwilę nikt nie będzie na te turnieje przyjeżdżał. Z całym szacunkiem, ale po prostu nikt z topu nie będzie mógł tego produktu budować.
Po tym, jak przyjechała z bardzo szybkiego terenu w Rijadzie, gdzie piłka w powietrzu sunęła strasznie szybko i wszystko działo się bardzo szybko, rzeczywiście takie jest jej odczucie, że tu jest wolno. Ja bym powiedział, że jest średnio. Taki był zamysł, żeby położyć nawierzchnię dosyć średnią. Średniej szybkości, w moim odczuciu nie jest ani wolna, ani szybka.
Jeśli chodzi o gotowość Igi do występu w tym turnieju, to który moment był absolutnie kluczowy i przechylił szalę?
To już jest pytanie do Igi. Myślę, że było kilka sprzyjających okoliczności właśnie do tego, żeby Iga w Gorzowie zagrała. Przede wszystkim to, że gramy w Polsce, a kolejnym czynnikiem był fakt, że Iga grała w Mastersie, więc jakby siłą rozpędu kończąc zawody w Rijadzie płynnie weszła w ten turniej reprezentacyjny. Myślę, że to były dwa główne powody, które nakłoniły ją do tego, żeby zagrać. Uważam, że Iga cały czas chce grać w reprezentacji, jest to dla niej ważne. Nie za każdym razem uda się to dokonać i mam tego świadomość przy jej częstotliwości gier i napiętym kalendarzu. Jednak gdy pojawiają się sprzyjające okoliczności, to stara się je wykorzystać, za co jesteśmy jej wdzięczni.
Jaki sztab otacza tutaj Igę? Jesteś w kontakcie z jej szkoleniowcem, Wimem Fissette’em, czy zawodniczka tutaj wpada tylko pod skrzydła kapitana?
– Z jednej strony tak, z drugiej Iga jest już tak doświadczoną tenisistką, że jej nie trzeba prowadzić za rękę. Działa wedle swoich procedur, wpada tutaj na kilka dni, ma do wykonania pracę, gra mecze. A my staramy się jej po prostu stworzyć takie warunki, żeby wszystko było okay. Ja jestem do tego, żeby jej pomóc. Oczywiście jak trzeba coś doradzić, poradzić, o coś się pyta, czy mamy coś do zagrania, to słucha się i robimy to razem. Myślę, że mamy całkiem przyzwoitą komunikację. Oczywiście znam się z jej trenerami, jest z nami Daria Abramowicz, więc też dostaję informacje z pierwszej ręki. Poza tym mam sztab ludzi ze sobą, z którymi współpracuję, a jest on praktycznie od początku. Są fizjoterapeuci, jest lekarz, który wiecznie ma coś do roboty, bo teraz oczywiście też nie obyło się bez historii na początku zgrupowania. Nie wchodząc w szczegóły, mieliśmy problemy zdrowotne w drużynie i to dosyć poważne. Jest sparingpartner, jest trener od przygotowania fizycznego. Chcę, żeby ta kadra to było coś prestiżowego. Niektórzy zarzucają, dlaczego tak dużo osób i po co są mi ci wszyscy ludzie. Jak na przykład kierownik drużyny, który przecież ma mnóstwo pracy, te wszystkie najmniejsze pierdoły, transporty, a jest 15 osób i każdy coś chce. On też ma urwanie głowy i każdy tutaj ma co robić. Chcę, żeby ta kadra wiązała się z prestiżem, dlatego dbam, by zaplecze było z najwyższego topu, a dziewczyny po prostu zadowolone. By z chęcią tu przyjeżdżały i zawsze coś z tej kadry ze sobą zabrały.
